Tehlikeli sulara yelken açmak...

Son zamanlarda Jack ile görüşemiyorduk. Saraydan dışarı adımımı atamıyordum Alex sayesinde. Tam bir abi kesilmişti başıma. Jack ile görüşmemden hoşnut değilmiş beyefendi. Onun bana bu kadar karışmaya hakkı olduğunu düşünmüyordum ama yine de sözünden çıkamamıştım.

Odamda kös kös oturuyorken bir anda gözüm ufka doğru kaydı. Acaba şuan ne yapıyordur? Bir anda ayağa kalktım ve oraya gitmeye karar verdim. Büyük Ada'ya. Dünya üzerindeki en huzurlu yere...

Kimseye görünmeden kalenin dışındaki ormana gittim ve oradan da büyü güçlerimi kullanarak adaya... Etrafa şöyle bir göz gezdirdim kimse yoktu. Neden yoktu ki? Gelse güzel olurdu. Canım çok sıkılıyordu son zamanlarda. Kumlara oturdum ve beklemeye başladım. Günbatımına kadar burada oturup bekleyeceğim. Kuş sesleri, dalgaların sesi ve yalnızlığın o sessiz çığlığı. Hepimiz burada oturmuş Jack'i bekliyoruz...

Büyük adaya açmıştım yelkenlerimi. İnci'm suyu üzerinde sallanıyordu nazlıca. Bense günbatımın renkleri arasındaydım. Günbatımına bakıyordum ve Jeanne düşünüyordum. Derin bir çektim.

'' Onu seviyordum. Hem de deliler gibi. Peki neden ona bu kadar uzaktım? Neden ona dokunmaktan ve aşkı yaşatmaktan uzaktım? Neden? ''

Gözlerim onu görüyordu hep. Ne tarafa baksam hafızama kazınmış anılar ve gülüşü canlanıyordu. Gibbs'in sesiyle yerimden sıçradım.

- Kaptan kara gözüktü!

Hafifçe kafamı salladım ve gitmesini işaret ettim. Karaya yanaştığımızda içimde bir sıkıntı vardı. Jeanne görmek için nelerimi vermezdim ama şu an göremeyecek kadar uzaktaydım. Adayı biraz turladıktan son sahilde oturmak iyi olur diye düşündüm ve sahile yöneldim.

O da ne? Jeanne. Burdaydı. Gülümsedim ve koşarak yanına gittim. Arkasına yaklaştım ve kendime çekip sesimi değiştirmeye çalışarak konuşmaya başladım.

- Senin gibi güzel bir bebeğin tek başına olması acıklı. En azından şimdi yanlız değilsin dedim elimi beline doladım.

Uzaklara dalmış giderken bir yandan da rüzgarı işitiyorum kulaklarımda. Nazikçe yüzümü okşayıp geçiyor... Ve hiç beklemediğim bir anda birisi beni kendisine çekiyor.

- Senin gibi güzel bir bebeğin tek başına olması acıklı. En azından şimdi yanlız değilsin dedi ve ellerini belime doladı.

Sesini değiştirme çabaları boşunaydı. Onun o tanıdık kokusu Jack'i ele veriyordu. Yönümü ona doğru döndüm ve yüzümü ona yaklaştırıp sessizce:

- Eğer birilerini bekliyorsa ufuktan gelecek, yalnızlık onun tek arkadaşıdır.

Ellerimi boynuna doladım ve gözlerinin içine baktım. Onu bu kadar yakınımda görmeyi özlemiştim. Ama bir yandan da sinirliydim, neredeydi bunca zaman?

- Yine neredeydin? Başını ne tür belalara soktun merak ediyorum!

Gerçekten çok değişken bir ruh halim vardı...

- Eğer birilerini bekliyorsa ufuktan gelecek, yalnızlık onun tek arkadaşıdır.

İyi bir şey mi dedi? Yoksa kötü mü?

Gülümsedim sadece. Sonra sıkıca sarıldım ona ve kokusunu içime çektim.

- Yine neredeydin? Başını ne tür belalara soktun merak ediyorum!

Nerelerde miydim? Hımm.

- Denizlerdeydim. Merakında haklısın. Aslında pek bişi olmadı. Jack eli boş döndü bu sefer dedim ve gülümsedim.

Aslında elimde fazlası vardı. Kardeşim olduğunu öğrenmiştim. Bunca zaman tek olduğumu biliyordum...

- Sen neler yaptım aşkım dedim ve gözlerinin içine baktım.

- Denizlerdeydim. Merakında haklısın. Aslında pek bişi olmadı. Jack eli boş döndü bu sefer

Kaptan Jack Sparrow'u iyi tanıyorsam, o eli boş dönmezdi. Kesinlikle eline bir şeyler geçirmiştir.

- Sen neler yaptım aşkım dedi. Tam gözlerimin içine bakıyordu. Gözlerimi ondan kaçırdım ve denize doğru bakmaya başladım.

- Pek bir şey yapmadım. Birisini öldürdüm işte. Ama hak etmişti Jack, gerçekten. Her zamanki gibi Alex'le tartıştım falan. Ama merak ettiğim, yanında birileri var mıydı bu süre zarfında?

Birilerinden kastım elbette ki, şu lanet kadınlardı. Bazen gerçekten de çok kendini bilmez olabiliyorlardı. Ve Jack'in kadınlara karşı zaafı olduğu bir gerçekti.

Pek bir şey yapmadım. Birisini öldürdüm işte. Ama hak etmişti Jack, gerçekten. Her zamanki gibi Alex'le tartıştım falan. Ama merak ettiğim, yanında birileri var mıydı bu süre zarfında?

Kadın öldürmek? Onu öyle düşündüm ve tırstığımı itiraf etmeliyim. Ama hayellimdeki baya bir seksiydi.

- Öldürmek? Ne zamandan beri öldürmeye başladın? diye sordum şaşkınlık ve korku karışık...

- Öldürmek? Ne zamandan beri öldürüyorsun?

Benden korkuyor gibi bir hali vardı ama benden korkması anlamsızdı. O benim kalbime sahipse eğer, ona zarar vermem imkansızdı. Ellerimi beline indirdim ve orada durdum ve yüzümü yavaşça kulağına yaklaştırdım.

- Uzun bir süredir aşkım. dedim ve geri çekildim. Birilerini öldürmek benim için normal bir şeydi. Kara Büyücü olmayı seçtiğim günden beri bunun için eğitiliyordum.

Daha sonra, yere kumlara oturdum ve yanıma gelmesini bekledim bir yandan da:

- Derler ki, aşk öyle bir şeydir ki, en akıllınızın ile aklını başından alır ve mantıklı kararları engeller. Mantığımı elimden aldın Jack...

Denizden esen sıcacık meltem saçlarımı geriye savuruyordu. Bukleler halinde olan saçlarım rüzgarla birlikte adeta dans ediyordu.

Uzun bir süredir aşkım.

Aman ne güzel...

Kumlara oturmuştu. Ben de yanına gittim ve elimi omzuna attım.

Derler ki, aşk öyle bir şeydir ki, en akıllınızın ile aklını başından alır ve mantıklı kararları engeller. Mantığımı elimden aldın Jack...

- Peki sana ne demeli? dedim sitemle ve biraz daha yaklaşlaştım Jeanne.

- Sen benim kalbimi fethettin. Orayı dilediğin gibi yönetiyorsun. Seni düşünmeden bir dakikam bile geçmiyor. Sen benim yaşam merkezimsin Jeanne dedim ve dudaklarına bir buse kondurdum.

- Peki sana ne demeli? Yanıma oturmuştu. Yanımda olması bile kalbimin daha fazla atmasına sebep oluyordu.

- Sen benim kalbimi fethettin. Orayı dilediğin gibi yönetiyorsun. Seni düşünmeden bir dakikam bile geçmiyor. Sen benim yaşam merkezimsin Jeanne

Aramızdaki mesafe sıfıra indiği anda kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya başlamıştı. Ama önce küçük bir işim vardı...

Elime düştün Kaptan.

Kendimi geriye çektim ve yüzümü sinirli bir hale sokarak:

- Her limanda bir hatun bul. Onları öp, sonra bana gel. Seni seviyorum Jeanne de. Ne güzel!

- Her limanda bir hatun bul. Onları öp, sonra bana gel. Seni seviyorum Jeanne de. Ne güzel!

Düşüncesi korkunç!!

- Bunu da nereden çıkardın aşkım. Jack Sparrow ve her limanda bir kadın? İlginç ikililer.

Hayır! Kesinlikle inandırcı değildi. Toparlamak istercesine devam ettim.

- Tamam,peki! Belki birkaç kadın olabiliri ama hiçbiri senin gibi kalbimi çalamadı Jeanne. Ben seni seviyorum onları değil! Hem ben kadın falan öpmedim. Kardeşim öptü. dedim suçsuz olduğumu ispat etmek istercesine. Kardeş konusunu açmıtığıma inanmıyorum!

- En azında yatmadım! dedim ve gözlerine baktım.

- Bunu da nereden çıkardın aşkım. Jack Sparrow ve her limanda bir kadın? İlginç ikililer.

Söylediği şey o kadar saçmaydı ki, kendi bile inanmamışa benziyordu.

- Tamam,peki! Belki birkaç kadın olabiliri ama hiçbiri senin gibi kalbimi çalamadı Jeanne. Ben seni seviyorum onları değil! Hem ben kadın falan öpmedim. Kardeşim öptü.

Kardeş mi? Ne yani, Jack'e benzeyen biri daha mı vardı. Seslice güldüm.

- En azında yatmadım!

Bu sözleri beni deli etmişti. Ama yeter artık! Bir anda ayağa kalktım. Gözlerim öfkeden yanıyordu adeta. Kontrolümü kaybedersem ona çok büyük bir zarar verebilirdim. Etrafımdaki ağaçlar bir o yana bir bu yana sallanıyordu. Dalgalar birkaç metreye ulaşmıştı. Hepsini farkında olmadan ben yapıyordum. Bir anda, bir dal parçası Jack'in hemen yanına yere düştü.

- Sana zarar vermek istemiyorum....

Beni rahatlatmazsan çok geç olacak aşkım...

Son söylediğim söz sonucunda fırtına kopacaktı. Ağaşlar dalgalanıyor , su ise yükseliyordu. Korktuğumu itiraf etmeliyim. Çünkü; sinirlenince cidden inanılmaz derecede kötü oluyordu benim açımdan. Yanıma bir dal parçası düşmesiyle yerimden kalktım hızla.

- Sana zarar vermek istemiyorum....

Ne diyebilirdim ki? Konuşsam daha da kötü olabilirdi. Yüzüme şaşınlığımı yansıttım ve:

- Zarar vermeyeceğine eminim hayatım ama cidden yatmadım. Yanii.. dedim ve elimi ağzıma götürüp konuşmamı engelledim.Ne diyecektim ki? En azından denedim mi diyecektim? Ağzımdan birşeyler kaçırmayacağıma emin olduktan sonra elimi ağzımdan çektim ve:

- Özür dilerim. Denemediğimi söyleyemem ama cidden gözüm senden başkasını görmüyor.

Aptal Jack,Aptal Jack! Ağzından kaçırdın kaçıracağını...

- Zarar vermeyeceğine eminim hayatım ama cidden yatmadım. Yanii..

Ağzından bir şeyler kaçırmak üzereydi ama ne? Elleriyle ağzını kapatıyordu.

Söyle şu lanet şeyi!

Kalbim göğsümü delecek kadar hızlı atıyordu. Ne zamandan beri bu kadar kıskanç olmuştum?

- Özür dilerim. Denemediğimi söyleyemem ama cidden gözüm senden başkasını görmüyor.

- Kapa çeneni! diye bağırdım.

Ben bağırdığım anda kumsaldaki bir kaya yavaşça havaya kalktı ve Jack'in koluna hızlıca vurarak ileriye gitti. Adeta fırtına kopuyordu. Kolu gerçekten kötü görünüyordu. Ama yine de normale dönemiyordum. Güçlerimi tam olarak kontrol edemiyordum. Sınırları belirleyemiyordum sinirliyken.

- Jack, ben.. üzgünüm...

Gözlerimden yaşlar boşanıyordu...

- Kapa çeneni! diye bağırdığı an taş koluma çarparak ileriye doğru gitti. Sanıeım kolum kırılmıştı. Her kıpırdatışımda canım yanıyordu.

Ve rüzgar ayakta durmamı zorlaştırıyordu.

- Jack, ben.. üzgünüm...

Rüzgara karşı gelerek Jeanne doğru zorda olsa ilerdim. Diğer kolumu Jeanne'nin yanağına değdirdim ve göz yaşlarını silerek konuşmaya başladım:

- Özür dilemesi gereken benim. Seni üzen ve sana acı çektiren benim. Üzgünüm dedim ve kolumun verdiği acıyla yere çöktüm.

Kolu kırılmıştı. Lanet olsun bana! Nasıl Jack'e zarar vermiştim. Bu halinde bile beni düşünüyordu. Yanıma gelip gözyaşlarımı sildi. Ama duracak gibi değillerdi.

- Özür dilemesi gereken benim. Seni üzen ve sana acı çektiren benim. Üzgünüm

Yere çökmüştü. Anında ben de onunla birlikte yere yığıldım. Çok yorgun düşmüştüm. Yere oturduğum anda her şey eski haline döndü. Ben dahil. Kolunu ellerimin arasına aldım ve nazik bir öpücük kondurdum.

- Sana asla zarar vermek istemem. İzin ver kolunu düzelteyim? dedim suçlu gözlerle.

- Sana asla zarar vermek istemem. İzin ver kolunu düzelteyim? dedi suçlu gözlerle bana bakarak.

Şu an bile çekiciydi.

- Bana zarar vermeyeceğini biliyorum aşkım dedim ve gözlerine bakarak gülümsedim.

- Aslında biraz daha acı çeksem iyi olacak. Ne dersin?

- Bana zarar vermeyeceğini biliyorum aşkım dedi gülümseyerek.

İçimde ne fırtınalar kopuyor haberin yok... Neden bana böyle acı çektiriyorsun ki?

- Aslında biraz daha acı çeksem iyi olacak. Ne dersin?

Mazoşist gibi davranması bana komik gelmişti. Bir yandan ağlıyor, bir yandan gülüyordum. Ellerimle kolunu iyice kavradım, bu acı çekmesine sebep olacaktı ama benim amacım farklıydı. Kırılmış olan kemiği yerine oturtmaya çalışıyordum.

- Bu acımış olmalı! dedim gülerek.

Tanrım, cidden sinirleirm bozulmuş olmalı...

- Bu acımış olmalı!

Evet! Acımıştı,sanırım.

- Sanırım acıdı ama sen acıyı unutturuyorsun dedim gözlerinin içine bakarak.

- Biliyor musun? O kadar güzelsin ki seninleyken kendim olduğmdan emin değilim dedim ve aramızdaki mesafeyi kapadıım yavaşça. Gözlerine baktım ve onu öpmeye başladım.

- Sanırım acıdı ama sen acıyı unutturuyorsun

Gözlerimin içine bakıyordu ve bu beni rahatlatmıyordu. Kendimi çok suçlu hissediyordum.

- Biliyor musun? O kadar güzelsin ki seninleyken kendim olduğmdan emin değilim

Onun dokunuşlarıyla birlikte her şeyi unutmuştum. Beni rahatlatmayı iyi biliyordu. Daha çok kısa bir süre önce tanışmamıza rağmen, onu yıllardır tanıyor gibiydim. Yüzyıllardır beklediğim kişi o'ydu.

- Sana ne demeli Kaptan? Benim kadar ölümcül bir yaratığı sevebiliyorsun...

- Sana ne demeli Kaptan? Benim kadar ölümcül bir yaratığı sevebiliyorsun...

Kahkaha attım ve gözlerine bakarak devam ettim

- Ölümle yan yana olmak? Fena değil. Ama emin ol ki sen ölümcül olsanda ben her zaman seninleyim.

Beni ona çeken neydi? Nedeni her neyse beni baya cezbettiğini söylemeliyim.

- Karanlığa ne zamandan beri hizmet ediyorsun? ağzımda kaçımışsana çıkmıştı.

- Ölümle yan yana olmak? Fena değil. Ama emin ol ki sen ölümcül olsanda ben her zaman seninleyim.

Bu sırada ufka doğru dalmış gidiyordum... Ufuktan gelecek bir gemiyi beklemiyordum artık ama ona zarar vermiş olmanın acısı yüreğimde kocaman bir yumru halini almıştı.

Sana noluyor Jeanne? Yıllardır o kadar çok kişinin canına kıymış olan sen, bir korsana mı acıyorsun? Neden? Kendine gel artık!

- Karanlığa ne zamandan beri hizmet ediyorsun?

Sesiyle ürkülmüştüm. Derin düşüncelerimin havuzundan beni çekip çıkaran yine Jack olmuştu. Ama sorudğu soru beni bir hayli afallatmıştı. Bir anda yerimden kalktım ve elimi ona uzatarak:

- Sen doğmadan önce bile bu işlerdeydim ama bence konuşmayalım bunları. Baksana deniz ne kadar güzel...

Bu konuyu geçiştirmem gerekiyordu. Benden korkmasını gerçekten istemiyordum. Yaklaşık 2 asırdır karanlığa hizmet eden birisiydim en nihayetinde ve korkarsa, korkmakta haklıydı...

- Sen doğmadan önce bile bu işlerdeydim ama bence konuşmayalım bunları. Baksana deniz ne kadar güzel...

Demek ki bana yakın bir şeydi ya da benden de fazla.


- Senin kadar güzel olacağını pek sanmam dedim ve ayağa kalktım. Kılıcımı,silahımı vs. çıkardım ve Jeanne kucağıma aldım.

- Güzelliği takmadan olmaz değil mi? En azından sen ona daha da güzellik katacaksın dedim ve denize doğru yürüdüm.

Deniz ve sen. Hayatıma anlam katan iki şey! Yanımdaydılar ve huzurldaydım.

Biraz derinleştikten sonra Jeanne bıraktım yavaşça. Gözlerine baktım. Sonra onu baştan aşağıya süzdüm.

- Beni güzelliğinle büyülediğinin ve böyle giderse kalp sorunum olacağından bahsetmiş miydim? dedim ve gülümsedim.

- Senin kadar güzel olacağını pek sanmam

Üzerindeki önemli eşyaları çıkarıp bir kenara koymasını seyrettim bir süre. Kendine has hareketlerini izlemek bile bana mutluluk veriyordu. İşi bittikten sonra yanıma geldi ve beni kucağına aldı.

Güvendeyim... Galiba.

- Güzelliği takmadan olmaz değil mi? En azından sen ona daha da güzellik katacaksın

- İltifatlarınızla beni şımartıyorsunuz Kaptan. Ama ben bu kadar önemli birisi değilim. dedim gülerek.

Beni denize bıraktığında bir ürperti hissettim önce. Su soğuktu, biraz önceki fırtına sayesinde henüz kendisine gelememişti.

Her şey benim suçum...

- Beni güzelliğinle büyülediğinin ve böyle giderse kalp sorunum olacağından bahsetmiş miydim?

Ellerimi yavaşça boynuna doladım. Bu biraz da destek almak içindi. Yüzme bilmediğimi söylemekten utanıyordum. Yıllardır kaleden dışarıya çıkmadığımı ve çıktığımda da zindanlara ve karanlık dehlizlere gittiğimi bilse... Zaten bir prensesin suya girmesi kadar da ayıp bir şey yok.

- Senin o kalbine bir şey olursa, onu yerinden sökerim ve seni ölümsüz yapmak için çare ararım. Ben lanet olası bir ölümsüzken senin öleceğini düşünmek...

- Senin o kalbine bir şey olursa, onu yerinden sökerim ve seni ölümsüz yapmak için çare ararım. Ben lanet olası bir ölümsüzken senin öleceğini düşünmek...

Onu seviyordum!

- Elbet bir gün gideceğim! İstemesem de dedim mızmızlanarak. Derin iç çektikten sonra devam ettim:

- Ama yeri burası değil. Şu an daha önemli işlerim var. Sen! dedim ve sinsice gülümsedim. Kendime çektim iyice onu. Elimin teki suyun altına girmişti ve Jeanne'nin bacaklarında geziniyordu.

- Denizde hiç denemiş miydin? dedim gülümseyerek.